vrijdag 22 januari 2016

VN-verdrag voor mensen met een handicap geratificeerd.

 VN- verdrag voor mensen met een handicap geratificeerd lees hier het hele verhaal.

Yeah!! eindelijk en nu moeten ze er nog invulling aan gaan geven..
Want zittend in een rolstoel of scoot mobiel brengt je niet overal.
Er zijn obstakels overal. Als lopende mens merk je daar niks van
maar ze zijn er. trappen, gaten, bulten, drempels, deuren, enz. enz..

Zo woon ik bij een prachtig park.
Het park gesticht door een weldoener en textielmagnaat Van Heek in Enschede
speciaal voor het volk. Het heet ook het Volkspark.
Maar en je snapt al wat er komt. Ik kan daar niet in met mijn scootmobiel.
Voor rolstoelen (geen elektrische want die kunnen er ook niet in) is er wel een doorgang gemaakt. Kijk als we daar nu eens mee zouden beginnen dan kan ik lekker naar het park...

Ik heb ook een rolstoel waar ik wel mee door het hek zou kunnen. Het enige is dat ik dan afhankelijk ben van anderen. Ook al is het maar 500 meter ik ben zelf niet in staat om mijn rolstoel zo ver te rijden.

Ik heb al eens deze foto naar de krant gestuurd.... die deden er niks mee, kreeg niet eens een berichtje.
Oninteressant voor de regio... Blijkbaar mag iedereen genieten van het park behalve de gehandicapten. Gelukkig zijn er ook andere parken die wel toegankelijk zijn.  En je voelt hem al wel aankomen...... die zitten aan de andere kant van de stad en moet ik samen met mijn woef kilometers door het stadsverkeer om te kunnen genieten van groen en bloemen hoewel dit park 500 meter van mijn huis is....
Ik roep de Gemeente Enschede dan ook op om deze historische dag hier alvast te beginnen door alle obstakels te verwijderen. :-) Of ben ik nu te egoistische? Het gaat bij mensen vaak om hun eigen omgeving. Bij de een is dat het niet vrij kunnen reizen en bij de ander de toegankelijkheid van gebouwen/winkels of iets heel anders. Het zou eigenlijk niet mogen dat een groep in onze maatschappij niet overal kan komen toch... Het verdrag ligt er het is getekend en aangenomen en nu aant wark... weg met alle obstakels. Stel je eens voor dat jij ergens niet in zou kunnen....




De antwoorden:

1= trap 2= ketting om het hek. 3= te kleine opening om met een gehandicaptevoertuig door te kunnen..



Dit park hieronder is aan de andere kant van de stad maar gelukkig bijna helemaal toegankelijk. En kijk mijn hond eens blij kijken, lekker met de baas er op uit... 
Ik denk dat hij dat wel vaker zou willen en ikook.....





maandag 11 januari 2016

Inzicht.....


Soms heb je een Aha!! momentje. Z'n moment waar je opnieuw ontdekt of inzicht krijgt in je leven.  dat moment had ik laatst ook. Toen ik me bedacht dat ik eigenlijk steeds bezig ben met "beter" worden. Als het iets minder ging met lopen dacht ik altijd, nou moet ik even rustig aan doen dan wordt het lopen wel weer beter en kan ik straks weer die 100 meter uitlopen. Ik ben zelfs vorig voorjaar een revalidatie traject begonnen om beter te kunnen gaan lopen. Dat heeft mij heel veel energie gekost om er achter te komen dat ik niet verder meer kon als 3x 30 meter. Ook niet met de aanwezige hulpmiddelen.


Je legt jezelf wel een hele moeilijke en misschien wel onmogelijke taak op, want echt.... het gaat niet "beter" worden. Ik wordt niet beter. punt.

Triest is het wel maar voor mij was het ineens heel inzichtelijk.  Wat heeft het mij een energie gekost om maar "beter" te worden.  En dan iedere keer die teleurstelling als het "beter"worden weer niet was gelukt. Tranen heb ik gehuild omdat ik zo graag verder wou kunnen lopen dan dat ik deed.
Energie die ik anders had moeten gebruiken om leuk dingen te doen, te genieten van wat ik wel kan.

Er zijn zoveel andere mogelijkheden om toch vooruit te kunnen komen.
Blijkbaar moet iedereen en ik ook een strijd aangaan om tot dit inzicht te komen.

Nu wil ik niet zeggen dat ik opgeef hoor.. Juist niet, want ik ken mezelf en ik gooi het bijltje er niet bij neer. Ik ben altijd strijdlustig geweest. En ik zeg ook niet dat ik nooit zal proberen om iets beter te worden en mezelf soms in acht te nemen. Ik hoop dat als het weer zo ver is dat ik mijn net verkregen inzicht weer de kop op duikt en dat ik dan mezelf terug kan fluiten met: He!!! je wordt niet beter, zoek andere mogelijkheden om verder te kunnen.
Wat zal dat een rust en energie geven..



Ps: Voor MS bestaat geen geneesmiddel. Eigenlijk weten we nog niks van MS. Er moet nog heel  veel onderzoek gedaan worden voor ze weten wat de oorzaak is en dan nog iets vinden om deze ziekte te bestrijden. Dit gaat jaren duren en heel veel geld. Vandaar dat ik zo stellig schrijf dat ik nooit beter zal worden. maar ik blijf hopen ;-)