Ik lag vanmiddag languit in het washok/toilet omdat ik op mijn hurken de was in de machine ging doen. Ik kon niet meer omhoog komen en viel achterover op mijn gat. Ik krabbel wel weer omhoog uiteindelijk maar ik bleef nu even zitten en vroeg me af wat er toch mis is vandaag.
Ik weet het nog niet maar het zal wel z'n dag zijn dat alles tegen zit en niks wil en niks lukt ook...
een dag die je snel wil vergeten en een dag die van mij niet lang hoeft te duren.
Vanavond maar vroeg op bed en morgen zijn er nieuwe kansen.
Dan voel ik me vast beter en heb ik minder of geen pijn, val ik eens niet en lukt alles wat ik wil wel.
Dat zijn mijn betere dagen. En die zou ik wel eens wat vaker willen zien....